مقدمه

مراکز آموزش فنی و حرفه ای در سال 1344 به منظور تربیت تکنسین درجه 1 (کمک مهندس و مهندس عملی) تحت نظر هیأت امنای پلی تکنیک تهران با سطح‌بندی 2 ساله تأسیس شد. پس از انقلاب اسلامی مراکز تربیت معلم فنی و حرفه‌ای با انستیتوهای تکنولوژی ادغام شدند و با نام مجتمع آموزش فنی و حرفه‌ای بکار خود ادامه دادند. پس از انقلاب فرهنگی و بازگشایی مجدددانشگاه‌ها، در وزارت آموزش و پرورش دفتر مدارس عالی فنی و حرفه‌ای تأسیس شد که مسئولیت اداره آموزشکده‌ها را برعهده گرفت. این مراکز با عناوین آموزشکده‌های فنی و حرفه‌ای، مرکز هماهنگی آموزش‌های فنی و حرفه‌ای و تربیت معلم، مجتمع آموزش عالی پیامبر اعظم (ص) ادامه فعالیت داده و در نهایت با نام دانشگاه فنی و حرفه‌ای، درسال 1390، به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری انتقال داده شدند.

مأموریت ها

• تربیت تکنیسین و آموزش عالی فنی و حرفه ای جوانان دوره سنی 24-17 در دوره هایی که بخش خصوصی کمتر به آن می پردازد و دوره های آموزش عالی که نقش بنیادین در توسعه صنعت، کشاورزی و خدمات کشور دارند.

• توسعه آموزش های فنی و حرفه ای در سطح پایین و میانی مشاغل

• تولید فناوری های سطوح پایین و میانی

• طراحی، اجرا و توسعه آموزش های عالی فنی و حرفه ای

• ایجاد و ارتقای دانش، نگرش و مهارت های دانشجویان و شکوفایی استعدادهای نهفته در آنان

• توانمند نمودن دانشجویان برای کاربرد علوم و فنون و ایجاد زمینه های اشتغال در بازار کار

اهداف

• توسعه آموزشهای عالی فنی و حرفه ای کشور
• گسترش شایستگی حرفه ای از طریق توسعه دانش، مهارت و نگرش در سطوح تربیت کاردان و کارشناس فنی و حرفه ای
• اصلاح هرم تحصیلی و شغلی نیروی کار و ارتقا توانمندسازی سرمایه های انسانی
• کاهش فاصله سطح شایستگی نیروی کار کشور با سطح استاندارد جهانی
• تربیت نیروی انسانی متناسب با فرصتهای جدید شغلی و فنی و حرفه ای
• ارتقای جایگاه آموزشهای رسمی فنی و حرفه ای در نظام آموزش فنی و حرفه ای کشور
• افزایش قابلیت های مهارتی نیروی انسانی کشور و اصلاح هرم شغلی
• ایجاد زمینه های اشتغال مولد و بالا بردن نرخ بهره وری نیروی انسانی
• پاسخگویی به نیازهای صنایع در حوزه های مهارتی و تکنولوژیکی در سطح آموزش عالی
• گسترش آموزش های کارآفرینی به منظور افزایش اشتغال مولد و کاهش بیکاری
• درک نیازهای بخش صنعت در عرصه نیروی انسانی از طریق ایجاد ارتباط نزدیک بین محیط آموزش و صنعت برای ایجاد قابلیت های حرفه ای و مکان یابی برای اشتغال فارغ التحصیلان
• گسترش آموزش های کارآفرینی، به منظور توسعۀ اشتغال مولد
• توانمندسازی اجتماعی دانشجویان به منظور راه اندازی محیط های اشتغال و کارآفرینی
• بهبود و توسعه پیوندهای دانشگاه، بنگاه های اقتصادی و بازار در چارچئب رویکردهای نظام های محلی و ملی نوآوری
• بهبود فرهنگ کار و تولید در کشور
• بهبود جایگاه آموزش های فنی، حرفه ای و شغلی در کشور
• فرصت سازی برای ارتقاء سطح دانش، مهارت و تحصیل دانش آموختگان دوره های متوسطه کارو دانش و فنی و حرفه ای
• بومی سازی توسعه اقتصادهای محلی از طریق آموزش منابع انسانی مستعد محلی موافق برنامه های آمایش سرزمین
• کمک به تنظیم و تحقق جهت گیری های اقتصادی کشور از طریق توسعه آموزش های نیروی کار
• آموزش منابع انسانی کار و تولید برای تحقق اولویت های اقتصادی کشور بویژه در منابع انرژی، آب، حمل و نقل، فناوری های ارتباطی و اطلاعاتی، فلزات و فولاد.

مزیت های نسبی

• برخورداری از شبکه گسترده از دانشکده ها و آموزشکده ها(173 مرکز فعال)
• برخورداری از برند معتبر آموزش فنی و حرفه ای با قدمت پنجاه ساله(انستیتو های تکنولوژی، مدارس عالی فنی،  آموزشکده ها و دانشکده های فنی و حرفه ای)
• برخورداری از فضای های گستردۀ آموزشی،کارگاهی و کشاورزی
• برخورداری از شبکه گسترده مربیان و مدرسان خبره
• ورودی های پیوسته برای دانشگاه (دانش آموزان هنرستان و کاردانش)
• برنامه درسی مبتنی بر تحلیل شغلی وتوانمندی ها
• محیط آموزشی(فضای کالبدی ،محیط کار)
• ارزشیابی (اطمینان از توانمندی های حرفه ای)
• خروجی سیستم : نیروی کاری جامعه
• اشتغال یافتن رقمی حدود 80-70 درصد از دانش آموختگان

انتظارات از دانشگاه (مطابق سند راهبردی):

• تبدیل شدن به قطب دانشگاه های فناور، نوآور و کارآفرین ایران
• برخوردار از بالاترین میزان جذب دانش آموختگان در بازار کسب و کار و اشتغال کشور
• برخوردار از بالاترین تعداد دانش آموختگان خود اشتغال، کارآفرین و ثروت آفرین
• برخوردار از بالاترین استانداردهای کیفیت مهارت آموزی
• بهره بردار از بالاترین سطح فناوری های نو در آموزش و پژوهش
• برخوردار از بهترین برند معتبر ملی و منطقه ای آموزش های فنی و حرفه ای

هماهنگی با سیاست های اقتصاد مقاومتی

• افزایش سهم سرمایه انسانی از طریق توسعه آموزش های مهارتی و حمایت از نوآوری، در قالب تربیت تکنیسین مهارتی همراستا رشد بهره وری اقتصاد و همچنین آموزش مداوم نیروی کار در طی دوره های کوتاه مدت تکمیلی(مواد  3و 5)
• ساماندهی آموزشکده ها و دانشکده ها (ماده 16)
• امکان تولید نیازهای تجهیزات اداری  و برخی اقلام مصرفی مورد نیاز دانشگاه ها و دستگاه های اجرای با هدف درآمد زایی و صرفه جویی در هزینه ها (ماده 16)